Vorige week kwamen wij in een euforische stemming thuis van
onze vakantie. Het was heerlijk in Spanje, ondanks alle coronamaatregelen. Met
als souvenir in onze koffer… een vakantiehuis! Hoe dat allemaal ging is een
apart verhaal, dat bewaar ik voor een volgende blog.
De tijd dringt echter want binnen een maand moeten we ons huis
in Arnhem ontruimd hebben voor de nieuwe eigenaar, een appartement hebben
gevonden en verhuisd zijn. De avond na onze terugvlucht van vakantie heb ik de
sleutel en het contract van een mogelijk appartement in mijn handen. Maar tijdens
het avondeten concludeert mijn zoon dat hij eigenlijk wel bij papa wil gaan
wonen. Punt.
Dat is even slikken. Natuurlijk, hij gaat een keer het huis
uit. Huizén in zijn geval want hij woont zowel bij zijn vader als bij mij. Maar
dat zou op z’n vroegst over een jaar zijn als hij klaar is met zijn middelbare
school, toch? Het loopt blijkbaar anders. En ik mag blij zijn dat hij zijn
wensen durft aan te geven, weet wat hij nodig heeft en hoe hij zijn examenjaar
wil invullen. En hoppen van het ene huis naar het andere hoort daar niet meer
bij. Een appartement is niet meer nodig.
Nog beduusd van de nieuwe situatie retourneer ik de sleutel en het
contract. Want behalve vertrekken uit ons prachtige huis in het
Spijkerkwartier, waar we zoveel hebben genoten en meegemaakt, vertrek ik nu dus
ook uit Arnhem zelf. En dat kost me best veel moeite merk ik. Dat mooie Arnhem
met die fantastische omgeving waar ik al meer dan 25 jaar rondloop en zo van houd.
Opgeteld kom ik tot de conclusie dat dit mijn 20e verhuizing is. En het
zal vast niet de laatste zijn.
In het weekend beginnen we met inpakken. En het
maken van keuzes: Joure of Spanje. Het serviesgoed: Joure of Spanje. Boeken;
Joure of Spanje. Beddengoed; Joure of Spanje. Of Marktplaats. Pfff… nog een
hele uitzoekklus al met al. Ik zou dit met het allergrootste plezier moeten
doen, vind ik. Maar waarom lukt dat nu niet en zitten de tranen zo hoog?
Het antwoord daarop weet ik natuurlijk wel. Moeders is niet
meer nodig. Ik ben op klaarlichte dag overvallen. Door het Empty Nest Syndroom.
