Fauna

Regelmatig heb ik met mijn lief een ‘agrarisch gesprek’. Voor de Friezen ben ik natuurlijk een stadse. Voor iemand uit Amsterdam ben ik een provinciaaltje, maar dat doet er verder niet toe, alles is relatief nietwaar. Feit is wel dat ik niets blijk te weten over het platteland, fauna en flora. 

Wekelijks leer ik bij over soorten grond, landbouwmaterieel, jongvee, ‘pinken’, waterstanden, uitrijden van mest, hoe futen met hun kroost omgaan, dat er ‘maaiboten’ bestaan, wanneer wel of niet bomen gekapt mogen worden of wanneer mag worden bemest en gemaaid. 

Het blijkt dus dat het voor een boer helemaal niet rendabel is om koeien ‘op een weiland’ te zetten. Hij heeft er meer aan het gras te maaien en als ‘kuil’ te gebruiken dan het vee te laten grazen. Een weiland produceert tenslotte minder als de koe het gras plat trapt en erop poept. Voor het predicaat Weidemelk hoeft een koe maar een paar uur per jaar het weiland in en ja, het moet wel betaalbaar blijven. Ah….nog nooit met die ogen naar een weiland gekeken.

Hier in Friesland is heel veel natuur. Geen herten en zwijnen zozeer, maar wel heel veel weidevogels, watervogels, dassen, reetjes en hobbydieren. Sinds een jaar hebben wij naast meerkoeten, ganzen en eenden ook kippen in onze tuin. Ze zijn niet van ons maar van de buren, en ook zij vinden het gras groener aan de andere kant. Met Pasen hadden we een ganzenest met zeven eieren en vorig jaar zelfs een slangennest. 

We zijn druk bezig om de tuin van het nieuwe huis te fatsoeneren. Het dreggen van de vijver hebben we gestaakt. Er ligt nog 20 cm blubber in maar gezien de dichtheid van salamanders, kikkers, padden en al hun nageslacht laten we dat paradijs verder maar met rust.

Wat ze in Friesland ook veel hebben zijn kleine dieren. Een greep uit de collectie; spinnen, muggen, vliegen, bijen, wespen, allerlei soorten torren, neuskevers, oorwurmen enzovoort. Ik vind dat soort beesten prima zolang ze hun plek maar kennen en buiten blijven. En zich bij voorkeur niet om mijn hoofd verzamelen tijden de avondwandeling. Helaas houden ze zich niet aan die afspraak en ik ben bang dat het iets is waar ik maar aan zal moeten wennen.

Dat doet me trouwens denken aan een incident van laatst. Mijn lief en ik liggen in bed verstrengeld en ik heb mijn ogen dicht. Dan voel ik een pluk haar dat over mijn arm naar beneden glijdt. Maar zo lang is mijn haar helemaal niet! Dus ik kijk…en zie nog net een zilvervis van wel VIER centimeter over de matras rennen. 'Gatverdegatverdegat!' roep ik uit, terwijl ik als een speer overeind schiet. Mijn lief heeft geen idee waar alle paniek om gaat maar komt toch in actie. Hij grijpt naar een handdoek, stort zich op het monster en een kussen en kledingstukken vliegen in het rond. De struggle eindigt met een slachtoffer in de hoek van de slaapkamer.

Zonder een grondige inspectie ga ik in ieder geval mijn bed nóóit meer in!