Expats

Het leuke van mijn B&B vind ik vooral al die diverse gasten die je letterlijk over de vloer krijgt. De meesten blijven maar een enkel nachtje, niet iedereen is even open, maar vaak genoeg raak ik toch in een gesprek gewikkeld dat ergens over gaat.

Mijn gasten zijn een jong stel dat net terug is gekomen uit Australië. Ze zitten bij wijze van spreken nog in de dozen, maar ze wilden er samen even tussenuit. Zonder hun drie kinderen. Want daar was het in Australië niet echt van gekomen al die tijd. Ik vermoed dat ze bij mijn B&B wel aan het goede adres zijn. Arnhem is tenslotte een prachtige stad, compact en in twee dagen goed te behappen. Hun kamer is heerlijk ruim en rustig en heeft een lekker bed, althans dat krijg ik steevast te horen. Ik stel me als een echte Arnhem-ambassadeur op. Ze nemen gretig de informatie op over restaurantjes, de wijk, historie en winkels en dan gaan ze op pad.

De volgende ochtend aan het ontbijt raken we in gesprek. Ik vraag hen naar hun Australië avontuur. Ze geven aan dat hun expat-tijd heel waardevol was en dat ze dat echt niet hadden willen missen. Maar dat ze ook moeilijkheden hebben meegemaakt en dat het vooral met de zorg voor de kinderen niet altijd even makkelijk was. Nu weer terug in Nederland voelen ze zich wat alleen staan in hun ervaring en wat dat allemaal met hen heeft gedaan. En dat herken ik wel.

Zelf ben ik in totaal zo'n vijf jaar in het buitenland geweest en hoe goed je ook je best doet, echt je ervaring delen lukt maar beperkt. Het lijkt vaak uit te monden in verslaglegging van toeristisch interessante plaatsen, anekdotes en op een gegeven moment stagneert de interesse van de gesprekspartner. Niet meer dan het delen van een vakantie ervaring, lijkt het dan wel.
Maar dan tref je een andere expat of iemand met een gelijksoortige ervaring. Dan kan het een feest van herkenning worden en voel je je gehoord, en dat ook nog eens wederzijds!

In het buitenland worden ook je ogen geopend over je eigen land. Je neemt van alles op hoe het elders kan gaan en daardoor ga je het leven van een andere kant bekijken. Als je het goed doet neem je een schat aan ervaring mee terug waar je je leven lang wat aan kunt hebben. Het stel merkt op dat ze zich met name zo ontzettend bewust zijn van wat een geluk het is om Nederlander te zijn. Met onze scholen, met onze voorzieningen en onze zekerheden. En dat zoveel Nederlanders dat helemaal niet beseffen of in ieder geval niet waarderen. Onbegrijpelijk.

Het wordt een intensief gesprek over waarden in het leven en we wisselen onze standpunten en inzichten uit. Ze fleuren helemaal op. Hun dagje uit, de overnachting en nu dit gesprek voelt voor hen als de perfecte afronding van hun avontuur en een mooi begin van wat er komen gaat. Ik geef ze nog wat tips en adviezen en verzeker ze dat ze absoluut nog andere ex-expats zullen treffen waarmee ze hun ervaringen kunnen delen. Dat komt wel goed, gewoon open blijven staan en vertrouwen hebben. Ze nemen afscheid en zeggen dat ze zeker nog een keer terugkomen met de kinderen naar Arnhem en haar prachtige omgeving.

Het gevoel van een bijzondere en waardevolle ontmoeting blijft de hele dag bij me.